Istnieje wiele zwyczajów, które związane są z tym wydarzeniem. Niektóre mają korzenie w starodawnych tradycjach, jeszcze przedchrześcijańskich. Starosłowiańska ceremonia ślubna określana była nazwą swaćba. Małżeństwo stanowiło kiedyś rodzaj umowy pomiędzy dwoma stronami, ważne było, aby stany majątkowe nie różniły się znacznie. Ważna rolę w zawarciu małżeństwa spełniał tzw. swat. Dzięki niemu dochodziło do zbliżenia pomiędzy rodzinami, które pragnęły połączyć swoje majątki. Znaczna wagę przykładano do majątku wnoszonego przez żonę mężowi. Posag lub wiano określały w pewnym sensie możliwość zawarcia takiego związku. W starożytnym Egipcie często zawierano związki pomiędzy spokrewnionymi ze sobą osobami, a w rodzinach faraonów często zdarzały się związki pomiędzy bliskim rodzeństwem. Nie budziło to żadnych obaw, bowiem według ich wierzeń, bogowie również łączyli się w swoich rodzinach, nawet siostra z bratem. Obowiązywał podział małżeńskich obowiązków. Rolą żony było przede wszystkim wychowywanie dzieci, mąż był odpowiedzialny za zapewnienie ciągłości rodzinie. Starożytni greccy mężczyźni zawierali małżeństwa z obowiązku wobec państwa. Kobiety dla nich stanowiły zło konieczne, były uosobieniem wielu negatywnych cech jak m.in. lubieżność, skłonność do histerii itp. Mężczyzna mógł się żenić w wieku już dojrzałym, bardzo popularne były związki, w których kobiety były znacznie młodsze, różnica wieku dochodziła nawet do 20 lat.
Dodaj komentarz